φωτοδερματίτιδα

η, Ν

1. ιατρ. κάθε δερματοπάθεια, κατά κανόνα φλεγμονώδης, που προκαλείται ή επιδεινώνεται από την επίδραση τού φωτός

2. (κτην.) βλάβη τού δέρματος που έχει τη μορφή εκζέματος και εντοπίζεται στις περιοχές, όπου το δέρμα τού ζώου στερείται χρωστικής και τριχών.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. photodermatitis].